Η αγάπη της μάνας

Μια φορά, Γέροντα, μας είπατε ότι με την αγάπη ο άνθρωπος μεγαλώνη, ωριμάζει.
Δεν φθάνει να αγαπάη κανείς τον άλλον. Πρέπει να τον αγαπάη περισσότερο από τον εαυτό του. Η μάνα αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο από τον εαυτό της. Μένει νηστικιά, για να ταϊση τα παιδιά της, αλλά νιώθει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από εκείνα. Τα παιδάκια τρέφονται υλικά και η μητέρα πνευματικά. Εκείνα έχουν την υλική γεύση, ενώ αυτή έχει την πνευματική αγαλλίαση. Μια κοπέλα, πριν παντρευτή , μπορεί να κοιμάται μέχρι τις δέκα το πρωί και να θέλη και το γάλα της να το ετοιμάζη η μάνα της. Βαριέται να κάνη καμιά δουλειά . Τα θέλει όλα έτοιμα. Θέλει όλοι να την περιποιούνται . Απαιτήσεις από την μάνα, απαιτήσεις από τον πατέρα, και εκείνη να έχει το χουζούρι της. Ενώ υπάρχει στην φύση της η αγάπη, δεν αναπτύσσεται , γιατί συνέχεια δέχεται βοήθεια και ευλογίες από την μάνα της , από τον πατέρα της , από τα αδέλφια της. Από την στιγμή όμως που γίνεται μάνα , μοιάζει με το μηχανάκι που, όσο ζορίζεται , τόσο φορτίζεται , γιατί δουλεύει συνέχεια η αγάπη. Πρώτα σιχαινόταν , όταν άγγιζε κάτι βρώμικο ,και έπαιρνε μοσχοσάπουνα για να πλυθή. Ύστερα, όταν λερώνεται το παιδάκι και πρέπη να το καθαρίση, λες και πιάνει … μαρμελάδες ! Δεν σιχαίνεται. Πρώτα, αν την ξυπνούσες , φώναζε , γιατί την ενόχλησες. Ύστερα, όταν κλαίη το παιδί, όλη νύχτα ξενυχτάει και δεν δυσκολεύεται. Το φροντίζει και χαίρεται. Γιατί; Γιατί παύει να είναι παιδί. Έγινε μάνα και ήρθε η θυσία, η αγάπη. Η μητέρα μάλιστα φθάνει να έχη περισσότερη αγάπη και θυσία από τον πατέρα, γιατί στον πατέρα δεν δίνονται πολλές ευκαιρίες , για να θυσιάζεται. Βασανίζεται , κοπιάζει περισσότερο με τα παιδιά, αλλά παράλληλα φορτίζεται από τα παιδιά. Δίνει- δίνει , για αυτό συνέχεια παίρνη. Ο πατέρας ούτε βασανίζεται τόσο πολύ με τα παιδιά , αλλά ούτε φορτίζεται , για αυτό η αγάπη του δεν είναι όση της μητέρας. Πόσες μητέρες έρχονται με κλάματα και με παρακαλούν: « Κάνε προσευχή, πάτερ, για το παιδί μου ». Τι αγωνία έχουν ! Λίγοι άνδρες μου λένε: « Κάνε προσευχή , παραστράτησε το παιδί μου ». Να , και σήμερα μια μητέρα με τι λαχτάρα η φουκαριάρα έσπρωχνε τα παιδιά της – οκτώ είχε – και τα έβαζε στην σειρά , για να πάρουν όλα ευλογία. Ένας πατέρας δύσκολα θα το έκανε αυτό. Η πατρική αγκαλιά όταν δεν έχη Χάρη Θεού , είναι ξερή. Ενώ η μητρική αγκαλιά , ακόμη και όταν δεν έχη Θεό , έχει γάλα. Το παιδί αγαπά τον πατέρα του και τον σέβεται , αλλά με την στοργή και την τρυφερότητα της μητέρας αυξάνει πιο πολύ η αγάπη του και προς τον πατέρα.

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ´
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ